Maasrace, een wedstrijd apart!

Doordat deze wedstrijd samenvalt met de Wereldhavendagen komen hier zo`n 250.000 bezoekers op af. Deze hebben afgelopen zaterdag 38 heren en 3 dames sloepen zien strijden onder zware omstandigheden.  

In de Kousehaven werd er gelost en moest men wachten tot men naar de start gesleept zou worden.

Vanuit de Koushaven begon het gemakkelijk. Alle sloepen werden op gesleept naar de Leuvehaven.

Tijdens het opstellen bij de start lijn werden de concurrenten nauwlettend in de gaten gehouden.

Daar kwam nog bij dat je straftijd kon krijgen als je over de start lijn zou starten. De wind en de stroom trok aan de sloepen. Verschillende sloepen lagen ver over de startlijn. De stuurman van de Moby Dick liet de roeiers continu naar achteren roeien om geen strafminuten te krijgen. Het waren zenuwachtige toestanden om in juiste start positie te blijven.Toen uiteindelijk het start schot klonk waren er heel wat sloepen in te halen voordat de Moby Dick het gehele veld achter zich kon laten.  

Het eerste stuk van een kilometer of 10 werd met de stroom en wind meegeroeid. Op dit stuk werd er een groot gat geslagen met de concurrenten. Behalve de Azorean High deze bleef in de buurt van de Moby Dick. Continu werden er aanvallen ondernomen om bij de Moby Dick aan te klampen. Toch bleven de roeiers van de Moby Dick hun eigen tempo roeien zodat, al was het uiterst langzaam, de afstand groter werd.

Er ging een speed boot van de waterpolitie voorop zodat de Moby Dick veilig en in een keer kon oversteken naar de Sliksloot. Alle andere plezier vaart werd door deze speed boot tegen gehouden zodat er vrij baan was.

In de Sliksloot roei je tussen rietkragen. Hierdoor staat er weinig tot geen wind en loopt de temperatuur al gauw op. Op dit stukje verliezen de roeiers aardig wat vocht. Maar desondanks liep ook hier de Moby Dick metertje voor metertje uit op de Azorean High.

Overal stonden er mensen te kijken en werden de roeiers luid toegejuicht. Op bepaalde plekken op het water waren zelfs muziekbandjes aanwezig om de roeiers muzikaal aantemoedigen.

Na de Sliksloot werd de Hollandse IJssel opgeroeid. Hier werd de wind al weer voelbaar. Na de Hollandse IJssel werd de nieuwe Maas opgeroeid. Pal tegen de wind in ging het. Alhoewel de stroom weer mee was kwam het venijn hier naar boven. Een kort stevige golfslag veroorzaakte veel deining. Dit bemoeilijkte het roeien zodanig dat de snelheid niet hoger kwam dan 10 kilometer per uur.

Richting de van Brienoord brug ging het met nog steeds de speedboot voorop. Over de van Brienoord brug denderden tientallen auto`s en vrachtauto`s. Dit veroorzaakte zo`n herrie dat de roeiers dachten dat die brug uit elkaar viel.

Het stuk wat hierna kwam was zwaar. Men moest het alleen doen. Geen enkele sloep om zich aan op te trekken. Daarom bleef de stuurman zijn roeiers aanmoedigen om hun zwaar bevochten voorsprong niet te verliezen.

Het zwemparadijs Tropicana kwam eindelijk in zicht. Hier ging men de stadsgrachten weer in. Het water werd rustiger en de snelheid ging weer omhoog. Tientallen bruggetjes werden er gepasseerd. Sommigen waren zo laag dat de stuurman ze aan kon raken.

Hier kun je wel zien dat het niet gemakkelijk ging.

Het laatste stuk is altijd het moeilijkst.  

Voorbij de Erasmus brug, die volstond met publiek, vond het gebeuren plaats wat de wereldhavendagen zo beroemd maakt. Er waren demonstraties`s van het reddingswezen met boten en helikopters, speedboten van de genie raceten door het vaarwater. Verschillende jetski`s voeren hier kris kras door de sloepen heen. Helikopters van de mobile Luchtbrigade zaten met rookbommen aan het gooien. Grote Orion vliegtuigen en stunt vliegers gingen over en weer. Dit alles veroorzaakt veel herrie en beweging in het water.

Doe daar nog de venijnige golfslag en de straffe wind bij en het laatste stuk was zwaar, zeer zwaar.

De stuurman had even hiervoor de roeiers gewaarschuwd dat hij niet meer verstaanbaar was en dat ze dit stuk geconcentreerd uit moesten roeien.