Zaterdag 10 september was het weer tijd voor de sloepenrace in Zwartsluis. De Jan van den Berg is hier geweest met zijn bemanning bestaande uit tien heren. Deze race werd gestuurd door interim stuurman Lucas Kramer.
De opstelling voor deze race was als volgt (van bakboord naar stuurboord): In de spits: Luut en Rick. Daarvoor Jurie en Albert. Middenveld: Hessel en John. Daarvoor Gerrit en Piet. En in de verdediging Jacob en Albert Jan. Keeper: Lucas.
’s morgens werden wij rond 8:30 bij de schuur verwacht. Hierna vertrokken we naar Tankstation Westwal (waar roeier Gerlof de scepter zwaait) voor de last minute aankopen voor de inwendige mens. Want als je je buik wilt vullen voor een wedstrijd dan is dit the place to be. Hierna iedereen weer einsteigen in ons busje en rijden maar richting Zwartsluis.
Hier aangekomen hebben we Lucas gedumpt voor de inschrijving en zijn we doorgecrosst naar de kraan. Hier konden we direct terecht en na enkele ogenblikken lag de Jan van den Berg in het water. Hier nam ex stuurman Albert het roer en zo roeiden we naar ons VIP steigertje bij de sluis in Zwartsluis.
Hier kon iedereen zich voorbereiden op de race. Enkelen gingen naar een supermarkt om wat ijs te kopen om onze vloeibare versnaperingen in de bus koud te zetten. Ondertussen is Hessel ongeveer 15 keer naar de toiletten geweest om grote boodschappen te doen. Verder werden er wat praatjes gedaan met buren en met elkaar. En sjonge jonge wat was het warm zeg…. Pffff… Maargroed, iedereen een flesje water opzwelgen voor de wedstrijd zodat je reserves hebt om uit te zweten. En zweten gingen we!!!
John en Jurie arriveerden wat later en ons team was compleet. Stuurman Lucas inspecteerde of de sloep goed lag als iedereen op zijn plekje zit. De Jan van den Berg moet namelijk iets voorover liggen om een zo goed mogelijk resultaat te behalen.
Het was twaalf uur. De eerste sloep startte. Er werd elke halve minuut een sloep gestart zodat wij met nummer startnummer 36 al na 18 minuten konden startten. Iedereen was wat zenuwachtig en we begonnnen aan Lucas zijn hoofd te zeuren dat hij de touwtjes moest losgooien zodat we even wat beweging konden krijgen. Dit gebeurde dan ook eindelijk rond kwart over 12. We roeiden op naar de start….
12:18…. 3…2…1…Start……. KNAL….. Machtige John brak een deel van zijn riem met de één van zijn eerste slagen…. wat een majesteit heeft die kerel ook! Hij draaide zijn riem 180 graden en kon nu verder roeien op het deel wat nog heel was. We deden 10 slagen en toen moesten we met de riemen geroeid onder het eerste deel van de sluis door. Lucas telde door zodat iedereen gemakkelijk weer in het tempo kon inhaken als hij weer ruimte had…. Iedereen er weer bij…. We konden 5 slagen doen en hierna moesten we weer met de riemen geroeid onder het tweede deel van de sluis door. Lucas telde weer door zodat we dat trucje weer konden doen… Iedereen er weer bij??? Mooi. De race was begonnen.
We roeiden met een tempo van 29,5 eerst richting Genemuiden. We werden als snel ingehaald door de snellere Twirre. En even later door Gebroeders van Amerongen. Nu roeiden we helemaal achter in het veld… Dat is ook maar niks. Dus we zetten de achtervolging in. Allereerst kregen we Tollenbeek te pakken. We brulden ze nog even wat oppeppende zaken toe en we passeerden ze. Hierna kwamen we aan bij de keerboei. Albert Jan (Slag stuurboord) spoorde zijn mede stuurboorders goed aan om de bocht snel te nemen. Het is weer voor het eerst in lange tijd dat Albert Jan weer op stuurboord slag zit. Hij heeft jaren op bakboord slag gezeten, maar hij verlangde toch weer terug naar stuurboord. Dus het slagduo is van plekje geruild. Maargoed even serieus. Waar waren we ook alweer? Oja… Keerboei.
Na het ronden van het keerpunt gingen we weer terug naar Zwartsluis. Op dit stuk hadden we de wind iets mee. En warm dat het werd…. Sjonge jonge. Liters met zweet werden er gezweet. Maar er werd door gestreden. Want de goede strijd moet nou eenmaal gestreden worden. Toch?!
Lelystad kwam in ons vizier. We passeerden deze ploeg om hierna bij Zwartsluis weer in te roeien en koers te zetten richting Hasselt. Hier hadden we wind tegen. De wind stelde niet zoveel voor, maar dit bracht ons wat welkome verkoeling. Op dit stuk werd het al wat drukker. We konden de ene na de andere sloep passeren. Stuurman Lucas had een tijdje niet meer gestuurd dus die maakte van de gelegenheid gebruik om zeer luidkeels en doordringend slag aan te geven. Hierdoor werd menig stuurman of roeier van andere sloepen van slag gebracht. Stuurman Lucas had het hierdoor flink naar zijn zin. Hij ging vervolgens luidkeels duidelijk maken dat we een stelletje psychopaten waren op weekendverlof. En vervolgens ook nog wat andere dingen die ik gelukkig vergeten ben.
Zo kwamen we al sloepen passerend bij het keerpunt bij Hasselt. Stuurboord mocht de bocht weer nemen. Albert Jan spoorde zijn boord weer aan en versnelde de slag om zo snel mogelijk weer op koers te komen richting Zwartsluis. Daar gingen we dan… Het laatste stuk. Wind (deels) mee. En man man man. Wat was het warm. Er werd gezweet en getranspireerd en men verloor vocht. Wat een beproeving. Daar zaten we met onze klotsende oksels. Lucas kende geen genade. Doorroeien stelletje criminelen! Links en rechts haalden we sloepen in… Zwartsluis naderde… De snelheid was soms goed en soms minder goed. Het ging niet constant. De zon brandde…. Hitte… warmte… Tempo aanhouden… Kracht blijven leveren…. Overwinnen…. Het werd ons niet gegeven.
We kwamen aan bij het laatste stukje. De seconden tikken weg. De tijd dringt…. Alleen nog maar om Zwartsluis heen en dan door de sluis heen finishen…. De laatste bocht werd genomen. Er werd geramd… Door de sluis. Iedereen riemen geroeid. Stuurman telt door. Iedereen er weer bij.. Het publiek juicht. De roeiers schreeuwden…. JAAAA daar was het eindsignaal. We hadden het weer geflikt. De 14 kilometer van sloepenrace van Zwartsluis waren weer geroeid. Het ging niet van harte maar we hadden het toch maar weer gedaan.
We roeiden gelijk door naar de kraan, want er lagen koude vloeistoffen in de bus op ons te wachten. Bij de kraan aangekomen hadden we gelijk twee man overboord. Hessel en Luut koelden even af in het water. De rest van de roeiers verliet de sloep en de Jan van den Berg werd weer op de trailer gezet. De sloep werd vastgesnoerd en we reden naar een mooi plekje in de schaduw van een loods.
Hier kon iedereen zich even omkleden en men begon met veel plezier het vochtgehalte in het lichaam te herstellen. De wedstrijd werd besproken. Wat ging er goed en wat niet. Maar vooral werd er veel lol gemaakt. Een uurtje later had iedereen het vocht gehalte weer op pijl en we gingen op weg naar Tollenbeek voor een roeiers maaltijd bij snackbar Anytime de Jachthut. Hier kun je hamburgers krijgen van een halve meter en superlekkere broodjes.
We ruden tussen Zwartsluis en Ens over een provinciaal weggetje toen het ineens leek of de sloep van de trailer viel!!! Wat gebeurd hier?! Ach en wee wat een ellende. Een mede weggebruiker had zijn bolide achterin onze sloep geboord. Zijn moterkap was aan tweeën gereten door de vlijmscherpe achterzijde van de Jan van den Berg. De bus en de mede weggebruiker gingen aan de kant van de weg staan om de situatie te bekijken. De mede weggebruiker bleek een roeier van de Octopus te zijn. Hij reed ongemerkt bovenop onze sloep toen wij afremden voor een verkeersdrempel. Gelukkig leek de schade bij ons wel mee te vallen (voor zover we konden zien). Maar de auto van de achterop rijder was er minder aan toe. De situatie werd veelvuldig gefotografeerd en het verkeer werd vakkundig gereguleerd door Albert en Piet.
Toen alles geregeld was konden we door naar Tollenbeek. Hier heeft een ieder zijn buik gevuld met lekkernijen met een ijsje of drankje na. Hierna gingen we naar Urk om de sloep te stallen en als eindstation naar de schuur om de bus te legen. Een ieder ging naar huis na deze mooie dag. Een ervaring rijker en een illusie armer.
Roeitijd: 1:29:47. Dit was goed voor een 18e plek in algemeen klassement.