06-05-2016 Traditie getrouw staat de vrijdag na Hemelvaart in het teken van de Harlingen Terschelling race, dit jaar waren de heren van roeiploeg Urk aan de beurt om de Waddenzee over te steken.
Vrijdag morgen werd er na weken van voorbereiding en training om 08:00 verzameld bij tankstation Westwal waar teamgenoot Gerlof de Boer voor iedereen een ontbijt had klaargemaakt in zijn eigen Bakkerij. Nadat iedereen zo als gewoonlijk deze naar binnen gestampt had, gingen we samen met Egbert van Veen wie deze dag schipper was op zijn volgboot de Viking richting Harlingen.
Na een ruim uur gereden te hebben waren we zonder problemen in Harlingen aangekomen en werd de sloep en het volgschip te water gelaten. En Egbert sleepte de Jan van den Berg naar de Willems Haven waarna hij zelf naar buiten vaarde om te wachten totdat de Jan van den berg gestart was.
aan boord van het volgschip waren deze dag Egbert van veen als schipper en als supporters waren meegegaan: Lub Romkes, Luut de Boer, Hilda ten Napel, Henny Koffeman, Melissa Schnieders en Jenny Hakvoort. Zij moesten een uur wachten voordat de Jan van den Berg gestart was. Maar gezien de weersomstandigheden en de nodige proviand aan boord was dit helemaal niet zo erg.
Ondertussen in de WillemsHaven lag de Jan van de Berg rustig te wachten totdat het zover was dat er gestart mocht worden. Echter bij de bemanning begonnen de zenuwen nu toch wel een beetje naar buiten te komen. Diverse malen werd er naar het toilet gebouw gehold. En het onzinnige gezwets werd steeds erger dat zelfs de meeuwen een ander plekje zochten. Langzaam tikte de tijd verder en er werd besloten om toch nog maar een keer naar het toilet te gaan. Wat vervolgend nog een paar keer herhaald werd.
Ondertussen zat stuurman Lucas Kramer rustig in gedachten voor zich uit te staren dat hij zelfs het luidkeels geschreeuw naar hem van de ploeg niet meer hoorde, de stuurman echter reageerde na een kwartier: riep iemand mij? nee hoor we wilden alleen even vragen of er nog tijd was om naar het toilet te gaan. Nou vooruit dan maar. Even was het weer rustig in de sloep en kon de stuurman zijn laatste voorbereidingen treffen voor de race. Immers dit was een bijzondere race. 25 jaar geleden in het jaar 1991 waren het immers Roel en Tiemen die nog steeds actief zijn binnen de vereniging, die toen de HT race gewonnen hadden met hun team. Nu 25 jaar later was het aan Lucas om zijn team te laten presteren. En de weersomstandigheden en de ploeg waren nu zo goed dat er zelfs even gedacht werd aan het club record van 2010 welke gezet was door Stuurman Pieter Mulder. 6 jaar lang had Lucas de verhalen van Pieter moeten aanhoren. 6 jaar lang werd hij uitgedaagd. Zou het nu dan lukken??????? in de weken van voorbereiding had Lucas de route en stromingen bestudeerd. De ploeg afgebeuld en getraind tot een niet te stoppen machine. De stuurman had het zelf in de hand. Het weer was goed. De ploeg was perfect. Nu was het aan hem.
12:00 start groep 8 was net vertrokken en de Jan van den Berg ging richting de start. Met startnummer 93 lagen ze aan de startlijn waar om 12:05 het verlossende startschot klonk. De Machine was gestart.
Dat de Machine was gestart was al snel duidelijk, en dat er vandaag onbeschrijfelijke dingen zouden gebeuren was de stuurman als snel duidelijk. Bij het verlaten van de haven van Harlingen had men al de rest van de startgroep achter zich gelaten. En de ogen van de roeiers waren leeg. Niets zeggende blikken. Geen contact mee te krijgen. Ze waren los en hadden een missie. Knallen naar Terschelling!!!!
Al snel lag het volgschip naast ons en hoorde we de aanmoedigingen, de ploeg was warm geworden. De stuurman had zijn koers bepaald. De stroming werd gezocht en het slagtempo werd vastgezet. De snelheid begon te lopen van 12km per uur naar 15km per uur. Dit werd vastgehouden en op sommige momenten kregen ze vleugels, de knop ging om, blik op oneindig en het zwart voor de ogen. En de snelheid liep verder op 16km per uur met als piek 17,4km per uur. Geweldig!! we vlogen over het wad!! Ze waren niet te stoppen. De Drink pauzes werden goed benut vanwege de warmte. Een lekkere slok drinken, nieuwe energie voor het lichaam. Nieuwe olie voor die machtige machine.
Vele sloepen werden onder gejuich en aanmoediging van onze supporters ingehaald. Iedere slag voelden we ons gesteund door onze aanhang. Onze aanhang die tot aan het Schuitengat niet van de Jan van den Berg heeft geweken.
De stuurman hield de snelheid de tijd en afgelegde afstand nauwlettend in de gaten. En na snel reken werk wist hij dat er een record voor het grijpen lag. Hij bleef zijn ploeg aanmoedigen en letten erop dat de slag en gelijkheid gehanteerd werd. Want dat is waar het omdraait. Gelijkheid is snelheid.
Het Schuitengat,
Na ruim 2 uur geroeid te hebben bereikte de Jan van den Berg het beruchte en o zo gevreesde Schuitengat. Het Schuitengat wat bekend staat om zijn sterke stroming moest nog worden gepasseerd voordat men richting de finish kon gaan. Het laatste stuk van de race met een lengte van 5km wat een oneindig stuk lijkt. Het laatste stuk waar je kan laten zien wie en wat je bent. Waar je jezelf moet overtreffen, waar de man met de hamer aan boord komt waar de pijn en kramp keihard toeslaat. Maar met een record binnen handbereik met eeuwige roem in het vooruitzicht is er van opgeven of inzakken geen sprake. De snelheid zakte naar 5-6km per uur. er werd gebikkeld en gestreden. Vele sloepen werden door scherp sturen van de stuurman ingehaald. En zo manoeuvreerde hij al zigzaggend de Jan van den Berg richting de haven van Terschelling.
De tijd tikte weg en met nog een paar honderd meter te gaan spoorde de stuurman nog een keer zijn ploeg aan. Maar ook zijn stemgeluid begon na bijna 3 uur weg te nemen. Maar daar waren ze weer. Na een stukje om varen, omdat het volgschip het Schuitengat niet in mag waren ze nu weer langszij van de Jan van den Berg gekomen. Om hun ploeg nog een keer aan te moedigen. In de laatste paar honderd meter moest alles gegeven worden om het clubrecord te behalen. Er werd nog een keer gedronken. Voor de laatste keer nieuwe energie in dat lichaam. De hoofden omhoog de schouders recht. De ploeg zette nog een keer aan en met hun laatste krachten passeerden zij onder luid gejuich van duizenden mensen als 3e de finish. Ja mensen als nummer 93e gestart en als 3e binnen. En was het record gezet??
JA!!!!!!!!!!!! het oude record stond op 2:59:36 en het nieuwe club record is nu 2:57:30 een geweldige prestatie van het team welke bestond uit:
Lucas Kramer stuurman
jacob de boer Albert-Jan de vries
Gerlof de boer Hessel Romkes
Erik Bakker Jurie van de Berg
Rick de munnik Albert Postma
Ron Straver Wouter Versteeg
Onze dank gaat in het bijzonder uit naar Egbert van Veen van KDWORKBOATS.COM voor het begeleiden van deze record tocht.
En wanneer iemand vraagt: is dat niet zwaar 3 uur roeien. het was geen 3 uur het was 2:57:30
EEN ONVERGETELIJK MOMENT !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Foto’s volgen deze week.
wilt u de foto’s alvast zien kijk dan op www.facebook.com en zoek naar Roeiploeg Urk