Makk(ie)um

10 september 2011.
Al jaren is de roeiwedstrijd in Makkum een vast nummer dat elk jaar weer met plezier geroeid wordt. Het is een leuke wedstrijd met een eenvoudig parcours dat grotendeels over het ons welbekende IJsselmeer voert.

De start vond plaats in de haven van Makkum bij de voormalige visafslag en in de schaduw de Vries jachtbouw. Dan volgt de route een westelijke koers  naar het IJsselmeer, op het IJsselmeer wordt de koers iets meer naar het noorden verlegd zodat de forten van Kornwerderzand recht voor de boeg verschijnen. Vlakbij deze vesting ligt een keer boei die over de bakboordzijde gerond dient te worden en veranderd de koers in een pal zuidelijke. Deze zuidelijke koers word aangehouden tot aan een volgende boei vanwaar de route iets westelijker richting de kust gaat lopen. Na een paar kilometer verschijnt dan de keerboei die over  bakboord gerond dient te worden. Vanaf dat punt is het alleen nog maar recht noord tot aan de haven van Makkum waar, op de zelfde plek als de start, de finish is.
	Ester was vandaag haar zelf niet. Haar alter ego, Fokko Prins, roeide dit keer mee.
Het beloofde een prachtige dag te worden voor deze 15 kilometer lange race met een aangename temperatuur en een zuidelijke wind van ongeveer 3 tot 4 beaufort.
	Koekje erbij?
Bij het palaver werd de route uitgelegd maar die was niet zo moeilijk.
De dames met de Jan van den Berg kregen startnummer 22 en belanden zo midden tussen de heren.
	Even resizen! Van m naar xl.
De dames ploeg die versterkt was met een nieuwe roeister, Jacobien Hoefnagel, startte gelijk met de Grutte Bear. De start was perfect maar de heren van de Grutte Bear roeiden direct bij de dames vandaan.
De Moby Dick, die nog wat goed te maken had van vorige week, startte als startnummer 36 zijnde als laatste samen met de Azorean High uit Katwijk. De windrichting in acht nemende moest de Urker equipe hun Katwijkse tegenhangers koste wat het koste voor blijven. Het eerste gedeelte van de race bevond zich op binnen water waar beide boten gelijkwaardig zijn.
Na een goed uitgevoerde start schoten beide blauwe sloepen de haven uit waarbij de Moby Dick al snel op een kleine voorsprong kwam. De Azorean High kroop gelijk achter de Moby Dick om deze zo goed mogelijk bij te blijven. Zonder verdere noemenswaardig heden bereikte de Moby Dick met de Azorean High in haar kielzog het IJsselmeer.
Het eerste gedeelte richting Kornwerderzand kwamen de golven bakboord in waardoor de stabielere Moby Dick een grotere snelheid kon ontwikkelen dan de slingerende Azorean High. De afstand werd gedurende dit kleine stukje dan ook rap groter.
Lang duurde de pret echter niet want nu kwam het gevaarlijkste gedeelte, het lange stuk met wind en golven tegen op een pal zuidelijk koers. Dit waren de omstandigheden waarin de rankere sloep uit Katwijk een grotere snelheid kan ontwikkelen dan het Urker paradepaardje. Als de Azorean High voor zou komen te liggen dan was het op dit gedeelte.
De dames moesten op dit stuk de tanden op elkaar bijten om de snelheid er in te houden. Menige schreeuw van de stuurman joeg te dames op hogere snelheid.
Nu eerst een klein stukje informatie over Kornwerderzand; toen in de mei dagen van 1940 Nederland aangevallen werd door onze oosterburen zijn er enkele gebieden geweest waar de Duitsers tot aan de capitulatie van 14 mei geen voet aan de grond hebben gekregen. Eén zo’n stukje Nederland was de afsluitdijk. De afsluitdijk werd bewaakt door Nederlandse soldaten vanuit de kazematten bij Kornwerderzand. Wat de tegenstanders ook probeerden zij konden niet door de Nederlandse verdediging heen komen, de moed en vastberadenheid van de Nederlandse soldaat in die dagen belette ze eenvoudig de doorgang.
Een klein beetje van diezelfde moed en vastberadenheid was het die de Urker roeiploeg daar voor de kust van Kornwerderzand ten toon spreidde. Het lange gedeelte met wind en golven tegen was als een ogenschijnlijk niet in te nemen vesting, de Katwijkers lagen wel achter maar zouden zeker van deze situatie gebruik gaan maken en als zij er echt werk van zouden gaan maken zouden ze niet meer te houden zijn. Dit speelde zowel in het achterhoofd van de Urker als Katwijker stuurman en op dit gedeelte zou de race beslecht worden.
De twaalf roeiers in de Moby Dick wisten hoe de vlag er bij hing en beseften dan ook terdege dat de Azorean High koste wat het kost niet er om heen mocht komen. Een ware mentale strijd ontspon zich in beide boten. De Katwijkers hadden tot aan de keerboei de kans om in te halen en zo hun voordeel te benutten. De Urkers moesten ze voor blijven tot aan de keerboei om in een relatief veilige positie te blijven.
Op de helft van dit moeilijkste gedeelte kwam de Moby Dick de Jan van den Berg voorbij.  Op een enkele minuut volgde de Azorean High en de dames konden zien dat de strijd nog niet was gestreden.
De aanval werd vanaf de Katwijkse zijde geopend elke keer als de Urker ploeg ging drinken. Maar op deze momenten knokte de relatief jonge ploeg voor elkaar, als er twee dronken dan roeiden de andere tien dubbel zo hard in de wetenschap dat hun teamgenoot dat ook voor hen zou doen.
Hoewel de Azorean High dichterbij kwam, lukte het de Moby Dick toch om hun opponenten voor te blijven en de keerboei kwam al in zicht. Rond om de keerboei was het een drukte van jewelste en wel zes sloepen waren aan het draaien of in de aanloop daar van. De stuurman van de Moby Dick zocht de ruimte op en sneed ruim de boei aan. Op deze koers echter moest er wel voldoende snelheid in de boot zitten wilde hij net voor een andere sloep de boei kunnen ronden. Het team voelde de druk en spanning oplopen en leverde dat gewenste extra beetje vermogen. Met een verschil van centimeters scheerde de Moby Dick langs de andere sloep en kon zo strak de boei ronden.
De stuurman van de Azorean High besloot aan de binnenkant te blijven en kwam zo in het gedrang van de andere sloepen wat hun kostbare secondes kostte.
De Moby Dick had de Boei gerond en kon nu op tegenkoers naar de haven van Makkum, met de wind en de golven achterin was de Moby Dick in haar element met een rustig slagtempo van 29 lange slagen per minuut werd de tocht terug aanvaard. De stuurman probeerde de rust zo veel mogelijk in de boot te houden en hamerde op de techniek die nu zo belangrijk was.
Met de belofte dat ze als eerste binnen zouden komen als ze zo door zouden blijven roeien handhaafde de ploeg haar tempo en slaglengte en al snel werden de laatste sloepen ingehaald. Vlak voor de havenmond was de Aludux uit Delfzijl de laatste sloep die ingehaald werd en zo roeide de Moby Dick moederziel alleen de laatste kilometers naar de haven. Na een daverende eindsprint waarbij ze aangemoedigd werden door de megafoon stormde de Moby Dick als eerste over de finish. De Moby Dick startte als laatste en kwam als eerste binnen, later gevolgd door de Azorean High. Ze roeiden de 15 kilometer lange slag om Makkum in 1:24.
De Jan van den Berg haalde voor de keer boei de eerste dames sloep in. De boei werd zonder problemen gerond, de wind werd mee en de dames kwamen weer op maximale snelheid. In de laatste kilometer naar de haven werden er nog 3 dames sloepen ingehaald met de laatste vlak voor de finish. Met een zeer snelle finale finishten de dames met een tijd van 1:55
	Roeiers kost voor Rebecca. Per week een stuk of 10 van deze jongens om in de perfecte conditie te blijven!
10 seconden later…………….