25-04-2015 stond ook voor de heren de sloepenrace in Grou op het programma. Deze zou geroeid worden (net zoals de rest van dit seizoen) in de Wolter Huisman. Verder kwam een nieuw (Luut) roeier van Roeiploeg Urk ons versterken. Deze race werd zijn eerste wedstrijd.
De stuurman (Lucas) had ons als doel gesteld dat we de 20,7 km binnen de twee uur moesten roeien. De vooruitzichten voor het weer waren niet best voor zaterdag, namelijk windkracht 4 met regen. Toen de zaterdagmorgen aanbrak moest de ploeg zich om 8 uur melden bij de schuur. Hierna was het spullen inladen en karren richting Grou. Deze keer hadden we een bus van Piet Brouwer Elektrotechniek en een bus van Vloettax. Na een krappe drie kwartier rijden kwamen wij aan in Grou. In Grou was het weer zoals gewoonlijk grauw. Het regende en het was grijs. Onze stuurman merkte op dat het in Grou altijd regent of de vogels vallen dood uit de boom van de hitte. Normaal weer lijkt voor deze wedstrijd onmogelijk.
Maargoed, sloep losmaken en kranen die bende. Na het kranen werd de sloep door drie roeiers en de stuurman naar een plekje in de haven geroeid. Hier merkte roeier Hessel op dat hij even uit de broek moest. In een gezellig onderkomen op de haven was hier voldoende ruimte voor. De rest van de roeiers voegden zich bij het damesteam. Hier werd nog even gezellig een bakje koffie gedronken en de nodige onzin uitgekraamd. Hessel merkte na een half uurtje op dat weer even uit de broek moest. Lucas moest zich gaan melden voor het palaver en hij kon hierna nog even de routekaart bestuderen. Hessel merkte hierna op dat hij nog even uit de broek moest. “De bril zal nog wel warm zijn” merkte een andere roeier op. Hierna moesten het damesteam zich gaan klaarmaken voor de start. De heren ging ook allemaal langzaam richting de sloep om hun plaatsjes gereed te maken (zitje droogmaken, drinken klaarzetten) en de spieren werden alvast wat opgewarmd door elkaar eens flink op de schouder te slaan en een beetje te rekken en te strekken.
Zo werd het langzaam 12 uur. Hessel ging nog even snel een keer uit de broek en daarna konden de touwen los. De Wolter Huisman lag iets voorover getrimd doordat de stuurman wat zwaardere roeiers naar voren had verplaatst. Dit zou de snelheid ten goede moeten komen. De Wolter Huisman verscheen samen met de Orkaan aan de start. De Gouteyk was net een start voor de Wolter Huisman vertrokken. Deze 12 persoons sloep zou een mooie prooi voor de heren van Wolter Huisman zijn. Bij het klinken van het startsein schoten de heren weg. De slag werd naar 29 slagen gebracht en de snelheid lag iets boven de 11 km/h. De Orkaan verdween snel uit het zicht. De achtervolging werd ingezet op de Gouteyk.
Lucas had een nieuw speeltje meegenomen. Het gaat hier om een GoPro camera. Deze was door roeier Gerlof opgespaard op de koffiepunten. Lucas had het dan ook druk gekregen achter zijn roer. Het geluk wou het dat Lucas zijn routekaart kwijt was. “Die heb ik toch niet nodig” zei Lucas, zelfverzekerd als hij was. “Ik kan die route wel dromen. Ik heb hem ook al een paar keer uitgelopen met de kinderwagen door het huis” Maargoed, onze stuurman moest dus filmen, foto’s nemen, de snelheid bijhouden op een telefoon en ook nog slagen tellen en verder nog drinktijd in de gaten houd en tot slotte ook nog opletten en slag aangeven. Tjonge jonge wat heeft die vent het ook druk. Zo probeerde hij op een gegeven moment ook wel eens de snelheid af te lezen van de GoPro. Dit werkte natuurlijk niet al te goed.
Weer terug naar de race: De eerste sloepen werden ingehaald. We kregen de wind in de rug en de snelheid van de Wolter liep op. Deze kwam te liggen tussen de 12 en 13.5 km/h. De stuurman was hier tevreden mee en de roeiers ook. De roeiers hadden als extra taak om extra woest en agressief te kijken als de stuurman aan het filmen was. Dit konden zij dan ook uitermate goed. Zo vlogen de kilometers en de weerloze sloepjes voorbij. De meeste sloepen gaven wanneer nodig even keurig voorrang. Onze dank daarvoor. Zo kwamen we aan bij de het beruchte bruggetje. Bij deze desbetreffende brug hadden de heren een paar jaar geleden een aanvaring gekregen met een andere sloep die hier fout geparkeerd lag. Hierdoor kwam de Moby Dick toen dwars te liggen en hierna brak het blad van de stuurboord slagroeier. Dit zou ons deze keer niet overkomen, dus de stuurman gaf aan dat we niet sneller hoefden en dat de huidige 11,8 km/h genoeg was voor deze brug. De Wolter vloog onder het bruggetje door zonder problemen.
De race vorderde. De ene na de ander sloep werd verslonden. De afstand op de Gouteyk werd langzaam kleiner. Zo kwamen we aan op het punt dat we zo’n 11 kilometer hadden afgelegd. De bemanning was nog fris en de meewind beviel hun wel. Onze nieuwe roeier Luut hield zich prima en onze stuurman wist inderdaad de route goed te volgen uit zijn hoofd. Hierna kwamen we op het punt dat we de wind voor het eerst eens flink tegen kregen. De snelheid zakte naar 10 km/h en op het open water zelfs nog verder naar 8 of nog minder. Dit was even wat anders. De slag werd wat fanatieker en sneller. Het bloed moest pompen. De bemanning werd opgezweept door de stuurman: “Doorroeien anders ga ik je close-up filmen een kwartier lang” Dat wilden we niet dus werd er doorgeroeid.
Dit was toch wel pittig. De sloepen hadden allemaal last van deze wind, dus we konden onze slachtoffers wel maken, maar het ging niet meer zo snel als de eerste helft van de wedstrijd. De Gouteyk had ook zichtbaar voordeel aan zijn twee extra roeiers, want deze liep weer langzaam uit. Allereerst kwamen wij aan op een open stukje water waar flink wat sloepen aanwezig waren. De stuurman gooide er een sprint tegenaan die pas mocht eindigen op zijn commando. De roeiers trokken zich het apenzuur en zo werden in korte tijd 4 sloepen ingehaald voordat we weer een sloot in roeiden. Dit deed de stuurman zodat we niet op smalle stukken hoefden in te halen.
Zo kwamen we aan bij de sloep van de mariniers. Deze zagen ons al aankomen en besloten zich niet zomaar gewonnen te geven. Zij zetten ook eens goed aan en zo bleef de Wolter een lange tijd naast deze mannen roeien. Lucas had zijn GoPro in de aanslag en filmde deze strijd. Dit ging hem op een gegeven moment te lang duren. Hij riep wat onaardige dingen tegen zijn roeiers en hierna kroop de Wolter Huisman voorbij de mariniers. Toen we ze voorbij waren werd er in de Wolter Huisman een drinkrondje ingezet. De mariniers deden hetzelfde. Hierna zakte deze sloep weg en werd gelost door ons. De stuurman verrichte wat rekenkunsten en het bleek dat we nog steeds op schema lagen voor de beoogde twee uur roeitijd. We moesten wel even doorzetten.
Zo werd het laatste deel van de race geroeid. Snelheid lag rond de 10 of iets eronder. De wind was dwars of tegen. De slag was wat korter en fanatieker. De koproeiers hadden het zwaar met de wind. Zij moeten immers de wind vangen om de rest van de roeiers uit de wind te houden. Maar goed nog één bocht onder een brug door. De stuurman stuurde deze bocht scherp in en we konden net niet/net wel roeiend onder brug door. Hierna werd een interval ingezet van 15 om 15. De ploeg pompte en zweette en de finish naderde. Hierna werd de laatste interval ingezet: Niet stoppen voor je gefinisht bent. De sloepen werden aan alle kanten ingehaald en na het geven van alles wat we hadden en nog meer, finishte de Wolter Huisman in een tijd van 1:59:35. Doelstelling was gehaald.
Na de race werd de sloep weer op de trailer gezet. De dames vetrokken huiswaarts, de heren bleven achter in Grou, want misschien mocht de speedcup wel mee naar Urk. Hessel gaf aan dat hij nog even uit de broek moest. We hebben als team nog een patatje gedaan in Grou (waar Hessel nog even uit de broek moest) en het bleek dat we bij de prijsuitreiking helaas misgrepen naar de speedcup. De Gouteyk ging hiermee naar huis met een roeitijd van 1:58:31.
Kortom. Mooie race. Goeie roeitijd. Jammer van de speedcup en een topper van een eerste wedstrijd van Luut
binnenkort kunt u op deze site een filmpje bekijken van deze wedstrijd.