21-06-2014. “Of we 16 kilometer sprint erop hebben zitten” zei een roeister van de Jan van den Berg. Resultaat was er naar. Eerstes in de Dames Klasse 1.
Zwolse GrachtenRace heeft een traject dat door de grachtengordel van Zwolle gaat en dat bijna 3 maal achter elkaar. Met nauwe gedeeltes en begroeiing waar je de riemen als een kapmes moet gebruiken om verder te komen. Verschillende plaatsen waar je niet in mocht en kunt halen.
Daarom was de route nu na een halve ronde direct het Zwarte Water op. Daar had men ruim baan om de langzame sloepen in te halen en had men zo, bij terug keer in de grachtengordel, geen last meer van deze sloepen. Toch moest men nog twee maal een volle ronde in de grachtegordel afleggen en kon je er nog veel oponthoud tegen komen.
Er werd gestart in groepjes van 3. Jan van den Berg in het midden. Links de Jan van Riebeeck, rechts de Mytilus. Sloepen die even snel en sneller zijn als de Jan van den Berg wanneer men met 10 dames roeit. Dit is door een ‘gezonde ziekte’ nog niet het geval en moest men nu de snelheid halen met 8 roeisters.
Vooraf werd er overleg gepleegd of het niet beter was om deze sloepen voor te laten gaan?! Vorig jaar waren er bij de start benauwde situaties ontstaan.
Of, we moesten alles op alles zetten om als eerstes bij de bocht te komen. Risico, kapotte riemen of in de knoop met de tegenpartij en zo dat de derde er van door gaat.
Sietske gaf de doorslag. Gewoon doorrammen en zien waar het schip strand, letterlijk en figuurlijk.
Gieren je bij een normale start de zenuwen door je lijf. Bij een start als deze gieren ze je broek uit! De startmeester telde af en bij 0 waren alle 3 direct weg. De snelheid was gelijk. Doch de Mytilus bleef iets achter zodat de Jan van den Berg naar de binnen bocht kon sturen. Met een snelheid van 10,5km per uur stoof de Jan van den Berg de eerste bocht door. Nu was het zaaks om snelheid er in te houden en de sloepen voor te blijven.
Na zo’n 2,5 kilometer werd het Zwarte Water bereikt en kon het inhalen beginnen. De Jan van den Berg met nog steeds de Jan van Riebeeck en de Mytilus achter zich aan en werd door deze sloepen aardig opgejaagd.
De aanval werd ingezet maar de dames konden elke aanval afslaan. Maar voor hoelang nog!
Het keerpunt kwam in het zicht. De Mytilus wilde binnendoor de bocht om. Echter de Jan van den Berg maakte een haakse bocht waardoor de Mytilus tegen de achter kant van de Jan van den Berg knalde.
De Mytilus kwam daarna in de kluts terecht en de Jan van den Berg was zo even van hem verlost. Nu moesten zij op de terugweg naar de grachtengordel de Jan van Riebeeck voor blijven.
De wind was mee en de roeister zagen de Jan van Riebeeck dichter bij komen en dat zorgde weer voor dat er weer harder aangetrokken werd.
Ondertussen had de Mytilus zich hersteld en kwam ook al weer dichterbij. De volgorde in de grachtegordel was weer het zelfde.
De stuurman van de Jan van den Berg zorgde er voor dat de bochten dicht gehouden werden zodat er geen sloep binnen door kon. De roeisters pareerden elke aanval die door de Jan van Riebeeck werd ingezet.
Bij de tweede ronde had de Mytlius de Jan van Riebeeck ingehaad. Ook deze sloep probeerden menigmaal de Jan van den Berg in te halen maar het gelukte hen niet totdat zij zelf ingehaald werden door Voorganck.
De sloep zat op nog geen meter achter de Jan van den Berg. Het hele verhaal begon van voren af aan. De Jan van den Berg moest nu zijn allerlaatste reserves aanspreken om deze sloep voor te blijven. Als opgejaagd wild vochten de dames om ook deze sloep voor te blijven. Gelukkig kwam de finish in het zicht maar de Voorganck zette de aanval in.
Een bocht met meer ruimte kwam in het zicht. Ook de Voorgank wilde de binnenbocht nemen met de gedachte dat de Jan van den Berg deze bocht met wat meer ruimte zou nemen. Immers koste dit minder kracht maar wel meer meters. Maar ook deze bocht werd scherp en bijna haaks genomen. De Voorgank knalde zo tegen de bakboord dol aan en duwde zo de Jan van den Berg de hoek om. De stuurman duwde de Voorganck van zich af en de Jan van den Berg nam zo weer afstand.
Met behulp en aanmoediging van de meefietsende supporters, Janneke en Melissa en de heren van de Moby Dick, die later moesten starten werd de eindsprint ingezet. En met zo’n eindsprint komt er niet zomaar meer een sloep om deze dames heen. Met een tijd van 1:48 werden zij eerstes in Damesklasse1 en behaalden zij een vierde plek in het Algemeen klassement
